Als loslaten geen optie is, ga dan anders vasthouden… 

In mijn trainingen komt de vraag “Loslaten, hoe doe ik dat dan?” regelmatig terug.

Het is zo makkelijk gezegd! Laat je ex- vriendin nu maar eens los; laat de struggles op je werk los; laat je broer die al langer op jou steunt toch wat los. Op emotioneel niveau: laat die angst of frustratie nu eens los. Of op mentaal niveau: laat het piekeren los of laat je emotie gaan…

Hoe dan?

Misschien heb je iets aan de volgende tips:

1. Sta je wel eens stil bij wat ‘niet’ loslaten is?

Het tegenovergestelde van loslaten is vasthouden. Vasthouden aan iemand die je ontglipt en van wie je met heel je hart van houdt. Vasthouden en doorgaan daar waar iemand niet zonder jou kan. Vasthouden aan jouw frustratie, ook als je geen gehoor krijgt. Vasthouden aan je tempo van voor het ziek zijn, terwijl iedereen roept ‘rustig aan’. Vasthouden aan hoe het voor jou zou moeten zijn. Vasthouden, terwijl het leven aan je voorbij gaat.

Zo maakt vasthouden dat je de situatie (nog) niet accepteert zoals die is. Mogelijk is je brein overschakelt naar het jaagsysteem; je zet alles in het werk om de situatie te veranderen, te fixen of te controleren. Ook je gevaarsysteem kan aanslaan; het loslaten voelt nog onveilig en je neigt om jezelf af te wenden van de pijn, angst of frustratie die er is. 

Jagen en vluchten; het is op zijn tijd zeker zinvol! Maar als het jaag- of gevaarsysteem te lang ‘AAN’ staat, heeft dat zijn weerslag op je lichaam.

Hoe voelt het vasthouden in jouw lijf?

2. Onderzoek wat vasthouden met je doet?

Misschien lukt het je om elke dag 3 minuten of wat langer ruimte te maken voor het opmerken van fysieke sensaties in je lichaam.
Wil je je hierin bekwamen, kunnen met name de bodyscan en bewegingsoefeningen heel helpend zijn.
Zonder oordeel ga je je openstellen voor wat er werkelijk in je lichaam gaande is.
Misschien wel met een glimlach op je gezicht. Als er gedachten of overtuigingen voorbij komen is dat ook oké.
Je oefent om je aandacht weer naar je lichaam te brengen. 

Ben je je bewust van spanning in je bovenarmen of je schouders? Onrust in je benen? Of spanning in je gezicht, je kaken?
Je mimiek? Als je die mimiek net even iets uitvergroot, wat voel je dan in je gezicht en in je lichaam? 

Dát is hoe het vasthouden voelt.

Als dat haalbaar voor je is, kun je de spanning met elke inademing wat ruimte gaan geven.
Zeker als je dit vaker doet, ontstaat er ruimte waarin een innerlijke verschuiving plaatsvindt naar meer kalmte en openheid.
En vanuit kalmte en openheid komen er vaak  als vanzelf weer inzichten wat nodig is om verder te gaan.

“Als het kind dat troost krijgt, kalmeert en weer op pad gaat”  

3. Wat heb jij nodig?  

Vasthouden aan situaties of verwachtingen terwijl het leven verder gaat. Dit is vermoeiend en levert spanningsklachten op.
Bovendien is je focus is meer op de ander als op jezelf gericht. Vaak hoor ik mensen aangeven dat ze moe zijn, 
niet meer weten wie ze zijn en wat ze écht willen.
Onderwerpen als zelfzorg, jezelf kunnen zijn, grenzen en acceptatie komen dan al snel voorbij. 

Zelf heb ik mezelf bijvoorbeeld jarenlang verantwoordelijk gevoeld voor de gezondheid van mijn moeder.
Toen ik daar bewust bij stil ging staan, besefte ik dat ik die verantwoordelijkheid eigenlijk helemaal niet alleen hoefde te dragen.
Ik ging de situatie anders zien. Daardoor hoefde ik niet los te laten, maar kon ik anders vast gaan houden.
Die shift maakte dat ik mensen vond waarmee ik samen die zorg ging dragen.
Daarbij ging ik steeds beter mijn patroon zien en langzaamaan kon ik weer meer en meer de dochter van mijn moeder zijn.  

“Wat heb jij nodig om jouw situatie anders vast te houden?”

4. Formuleer een intentie

Een intentie is een kort, krachtig en helpend zinnetje, in de tegenwoordige tijd alsof de uitkomst er al is.
De werking is het krachtigst als je het zinnetje in jezelf uitspreekt en de betekenis daarbij voelt.
Deze intentie kun je zien als een herinnering en jouw oriëntatiepunt om aan vast te houden…
Maak er een oneliner van, schrijf ‘m op, teken ‘m uit, koppel het zinnetje aan een beeld of een handeling.
Zodat je de intentie regelmatig als herinnering tegen komt.

Voorbeelden zijn: 
– ik hou (je) anders vast 
– ik hou (je) anders vast, ik ontspan 
– ik ontspan en kan kiezen
– ik heb altijd ruimte om te kiezen, soms hou ik vast, soms laat ik los
– ik zorg voor jou, ik zorg voor mezelf
– 1 voor jou, 1 voor mij
– ik geef mijn spanning de ruimte, ik zorg voor mezelf 
– dit is wat het is, het is oké

“Welke intentie past bij jou?” 

5. Wil jij onderzoeken hoe je écht gaat loslaten? 

In mijn trainingen en workshops leer je om stil te worden en je open te stellen voor wat er werkelijk gaande is.
Zonder oordeel kijken en voelen. Met veel mildheid luisteren naar wat jouw lichaam en geest je te vertellen hebben.
Je boosheid, je spanning, je moeheid, je volle hoofd, je verwondingen, je neigingen zien voor wat ze zijn. Zonder verhaal.
Toelaten, zodat het jou kan loslaten. Ruimte creeren voor bewuste (vaak andere en wijzere) actie.

Je gaat patronen herkennen, anders zorgen voor jezelf, grenzen herkennen, jezelf laten zien en misschien wel nieuwe focus vinden.
Van daaruit richt je je weer op die ander. Zonder oordeel luisteren en zorgen voor de ander, alsof je 1 groot oor en hart bent.
Altijd in verbinding met jezelf en wat jij nodig hebt. Spontaner en energieker handelend naar de ander. 

♡

6. Laat je tenslotte inspireren door Nelson Mandela 

Of  loslaten nu wel of niet je uiteindelijke doel is, misschien vind je hierin inspiratie om anders vast te houden.

Wil jij onderzoeken hoe je anders voor jezelf en anderen kan zorgen? 

In mijn trainingen en workshops leer je om stil te worden en je open te stellen voor wat er werkelijk gaande is.
Zonder oordeel kijken en voelen. Met veel mildheid luisteren naar wat jouw lichaam en geest je te vertellen hebben.
Je boosheid, je spanning, je moeheid, je volle hoofd, je verwondingen, je neigingen zien voor wat ze zijn.
Zonder verhaal. Toelaten, zodat het jou kan loslaten. Ruimte creëren voor bewuste (vaak andere en wijzere) actie.

Je gaat patronen herkennen, anders zorgen voor jezelf, grenzen herkennen, jezelf laten zien, je focus vinden.
Van daaruit richt je je weer op die ander. Zonder oordeel luisteren en zorgen voor de ander, alsof je 1 groot oor en hart bent.
Altijd in verbinding met jezelf en wat jij nodig hebt. Spontaner, krachtiger en energieker handelend.

♡