Ben je iemand of ken je iemand die altijd weer urgente situaties op het werk of leed van anderen naar zich toetrekt? Altijd klaar staat, oplossingen creëert en tegelijk ook goed voor ogen heeft hoe alles zou moeten?
Grote kans dat jij je of die ander zich soms ‘over’ verantwoordelijk voelt!
Een hele mooie en krachtige eigenschap om te koesteren zolang je de valkuil ook kent. In al je verantwoordelijkheidsgevoel, is er een risico dat je je eigen grenzen uit het oog verliest en misschien ook wel die van anderen. Als je gericht bent op oplossen en fixen, ga je sneller aan jezelf en anderen voorbij. En dat gaat ten koste van focus, energie en zelfvertrouwen. Zo herkenbaar voor mij en oh wat heb ik me vaak gefrustreerd, moe, schuldig of boos gevoeld…
Mijn shift
Tegenwoordig glimlach ik om gedachtes als: ‘als ik het niet doe, doet niemand het’, of ‘als ik niets doe, gaat het niet goed’. Ik gun mezelf wat ruimte om te weten of die gedachten echt waar zijn. Ze voelen als waar, maar zijn ze ook waar?
Meditatie en mindfulness helpen me dit in te zien. Ik glimlach als ik ’tante Urgentia’ weer opmerk, ik heb haar intussen door en door leren kennen en stuur haar steeds vaker verder… Dat wil niet zeggen dat ik me niet meer verantwoordelijk voel, integendeel, ik voel me nu ‘bewust’ verantwoordelijk en ben me ook bewust van triggers die me ‘over’ verantwoordelijk maken, mijn grenzen, mijn balans en energie en het effect van mijn gedrag op anderen.
Overwegingen die mij hielpen bij het maken van die shift…
- Iedereen heeft recht zijn eigen problemen op te lossen; hoe meer ik als ’tante Urgentia’ oplos voor anderen, hoe minder ruimte ik anderen geef om op eigen manier en door schade, schande en successen wijzer te worden. Dat is groeien, dat is leven. Zelfs in de aller lastigste situaties, als ik het gevoel heb dat alles mis gaat of iemand het echt niet redt zonder mijn hulp, hou ik me dit steeds vaker voor ogen.
- Anderen kunnen het misschien wel beter dan ik! Als ik me niet meer altijd als eerste en enige verantwoordelijk voel, kan ik ’tante Urgentia’ bewust een stap achteruit laten doen. Ik geef daarmee bewust anderen en andere zienswijzen of waarheden veel ruimte en ik luister…
- Er zijn situaties die ik niet kan veranderen. ‘Het is wat het is’ is een gevleugelde uitspraak in Mindfulness die ik heb leren waarderen. Soms heb ik invloed, soms niet. Door dit in te zien en te accepteren dat ik niet alles kan veranderen, hoe graag ik ook wil, voel ik weliswaar mijn onmacht , maar voel ik ook veel meer ruimte in mijn leven.
- Als ik steeds met andere situaties of met anderen mensen bezig ben, ben ik niet met mezelf bezig!Eerlijk is eerlijk; ’tante Urgentia’ gaf mij ook de ultieme reden om minder met mijn eigen pijn en minder fijne kantjes bezig te zijn. Hoe is dat bij jou? Door hier nu wel mee bezig te zijn ben ik veel bewuster van mezelf en leef ik meer ontspannen. En dat komt weer ten goede van anderen…
TIP & Mini- hartmeditatie
Schrijf op meerdere post- it’s ‘Moet ik dit nu echt doen?’ en plak deze op verschillende plekken. De bedoeling is dat je de post- it’s regelmatig gaat tegenkomen in je dag. Laat de vraag dan op je inwerken en luister vervolgens naar de door mij ingesproken audio met mini- hartmeditatie.
Shift je mee?
Welke overweging spreekt jou aan?
Heb je misschien nog aanvullende inspiratie om te delen?